เข้าวัดวิถีใหม่ห่างไกลโควิด 19 “จัดระเบียบการดำเนินชีวิตของคน ไทยในการทำกิจกรรมทางศาสนา ในสถานการณ์การแพร่ระบาดของโควิด 19” โดย กองสุขศึกษา กรมสนับสนุนบริการสุขภาพ

                                            

 จากสถานการณ์ของโรคโควิด 19 ยังคงระบาดอย่างต่อเนื่อง วัดยังคงเป็นศูนย์รวมที่สำคัญของชุมชน วิถีชีวิตของพระสงฆ์กับฆราวาส ที่หมุนเวียนกันและร่วมกันมาทำกิจกรรมทางศาสนาและกิจกรรมของชุมชน ซึ่งในช่วงวิกฤตแบบนี้เป็นการเสี่ยงต่อการแพร่ระบาดเชื้อโรคโควิดในวัด พระสงฆ์ต้องปรับตัวในเรื่องข้อวัตรปฏิบัติต่าง ๆ ในการป้องกันตนเองไม่ให้ติดเชื้อ รวมถึงลดความเสี่ยงต่อการแพร่ระบาดโรคโควิด 19 ในวัด

วัดเป็นสถานที่สาธารณะที่เป็นพื้นที่เฝ้าระวังต่อความเสี่ยงแพร่เชื้อได้ง่าย ในช่วงเวลาที่เกิดการแพร่ระบาด  ของโรคโควิด 19  วิถีใหม่ของพระสงฆ์และชาวพุทธจะมีอะไรที่เปลี่ยนแปลง มีคำแนะนำดังนี้

1.      ต้องฉันอาหารที่ปรุงสุกเท่านั้น และหลีกเลี่ยงการฉันอาหารร่วมกันและใช้ภาชนะของตัวเอง 

2.      ล้างมือทุกครั้งด้วยน้ำและสบู่ หรือแอลกอฮอล์เจลล้างมือเมื่อสัมผัสสิ่งสกปรก ก่อนไปสัมผัสตา จมูก ปาก

3.      ต้องสวมหน้ากากอนามัยหรือหน้ากากผ้าทุกครั้งเมื่อออกจากกุฏิ ทั้งในวัดและเมื่อออกนอกวัด

4.      หมั่นทำความสะอาดวัดและบริเวณโดยรอบ รวมทั้งสิ่งของ เช่น ราวบันได ลูกบิดประตู ไม้ตีระฆัง    กระบอกเซียมซี ห้องน้ำอย่างสม่ำเสมอ

5.      ไม่ใช้ของส่วนตัวร่วมกัน

6.  ไม่ออกจากวัดโดยไม่จำเป็น ถ้าไปให้แจ้งเจ้าอาวาส

7.  ลดระยะเวลาในการทำกิจกรรม ใช้สถานที่โล่งลดความแออัด และเว้นระยะห่าง เช่น เว้นระยะห่างในการ นั่งสมาธิ การฟังการสวดพระอภิธรรมอย่างน้อย 1 - 2 เมตร

แนวทางในการจัดการพระสงฆ์จึงต้องดูแลตนเองป้องกันตนเอง หากเป็นเรื่องในการให้ธรรมะแก่ฆราวาส    อาจเลือกที่จะใช้สื่อออนไลน์เข้ามาเป็นทางเลือก วิถีใหม่ของการสร้างสุขภาพในวัดทำได้ง่าย หากเราร่วมมือกันและกันดูแลตนเอง  ครอบครัวและชุมชน ร่วมสร้างมิติของสุขภาพให้เกิด“สุขภาวะที่ดี”

 

D-M-H-T-T คือ เว้นระยะห่าง-สวมหน้ากากทุกครั้ง-ล้างมือบ่อยๆ-ตรวจเร็วควบคุมไว-ไปไหนสแกนไทยชนะ